Bir yabancı , bir çiftlik yaptırıp tepelere yerleşmiş. Gözlüğü, şapkası ile yüzünü tam göremiyorsunuz. Yanımdan bir kaç kez geçti. Üstelik arkadaşıyla oturdular bir süre ama gizemli bir yüzü vardı. Bakınca "güzel" olduğunu düşündüren...
İnsan yabancı dil bilemediğine isyan ediyor.. Sahil yerlerinde yahutda turizme açık şehirlerimizde, kasabalarımızda sık sık karşılaştığımız yabancılar o kadar cana yakın gözüküyorlar ki...Belki bu yüzden tek başınıza olduğunuz zamanlarda daha çok istiyorsunuz iletişim kurmayı...Bir dil bir insan çok dil çok insan... Duvarlara yazılması gereken bir slogan...
Bir de keçisi vardı... Diğer kadın sonradan gelmiş. Beyaz giysili... Ama geçici bir süre kalacakmış . Sanırım arkadaşlar , beyazlı kadın konuşuyor ama diğeri biraz kızar gibi önden önden gidiyordu..Beyaz giysili kadının bir köpeği vardı fotografta gözükmeyen... Öyle güzel yüzüyorlardıki beraber uzaklara açıldılar."köpek kadar" bile olamadım diye "bozkırda" yetişdiğime kahrettim kısa bir an. Hoş yüzme bilmek için sahil kasabasında doğman gerekmiyor. Mazeret işte benimkisi. Ertelediğim, sonrasında da geç kaldığım şeyler için.
Sakin koyda atı, keçisiyle bir öğlen vakti dolaşan kadın...Kimdi, hikayesi, öyküsü neydi önemli değil. Önemli olan yaşamak için bu koyu seçmesi...Bu onu özel kılıyor zaten.
Havalar çok güzel, güneş gibi sıcak olsun yüreklerimiz...
sağlıcakla,
gltn s,
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder